Common toad / Ropucha szara, ropucha zwyczajna (Bufo bufo)
Ropucha szara
Ropucha szara (Bufo bufo) to pospolity rodzimy przedstawiciel rodziny ropuchowatych. Ciało jest pokryte brązową skórą z licznymi ciemnymi plamkami, brodawkami z gruczołami jadowymi. Najlepiej są rozwinięte gruczoły jadowe przyuszne. Ciało jest spłaszczone grzbietowo-brzusznie, kończyny są krótkie i wałeczkowate.
W kończynach tylnych na spodniej części palca IV znajdują się dwa rzędy modzeli stawowych. Oczy mają wąskie i poziome źrenice. Tęczówki są złociste lub pomarańczowe. Gruba skóra pokryta jest licznymi brodawkami, które mogą być zakończone czarnymi cierniami.
Ropucha szara występuje w Europie (w Polsce jest pospolita), części Azji oraz w północno-zachodniej Afryce (Maroko). Zamieszkuje niziny i tereny górskie. Maksymalny zasięg występowania pionowego to 2500 m n.p.m.
Tryb życia i zachowanie
Preferuje wilgotne lasy liściaste i mieszane, łąki, pola uprawne. Zimuje na lądzie między październikiem-listopadem a lutym-marcem. Poza okresem godowym prowadzi lądowy tryb życia. Dorosłe osobniki są aktywne głównie nocą i o zmierzchu. Po lądzie ropucha szara porusza się za pomocą krótkich i ociężałych skoków. Gdy czuje się zagrożona nadyma się i staje na wszystkich, wyprostowanych kończynach.
Okres godowy przypada na kwiecień. Samce wydają wówczas dźwięki przypominające ciche skomlenie psa. Ropuchy szare wracają co roku do tego samego zbiornika wodnego na rozród. Potrafią go odnaleźć z odległości nawet 4,5 km. Samice składają jaja w postaci dwóch sznurów o długości 4,5 m każdy. Samica potrafi znieść 3000-10 000 jaj. Z jaj wykluwają się czarne kijanki, które rosną do 3 cm długości. Są najmniejszymi kijankami spośród wszystkich europejskich gatunków płazów bezogonowych. Tuż po przeobrażeniu młode osobniki mają wielkość 7 cm.