Archiwa tagu: #art

Twórczość jako siła niezależna od nas: Czy akt kreacji nas wybiera?

Czy twórczość to nasz wybór, czy siła, która nas wybiera? Tajemnice aktu kreacji, inspiracji i przepływu w przewodniku dla miłośników sztuki i duchowości.

Twórczość od wieków fascynuje artystów, filozofów i naukowców. Skąd pochodzi? Czy jest wynikiem naszych umiejętności i świadomego wysiłku, czy raczej siłą zewnętrzną, która wybiera nas jako swoje medium? W tym artykule spróbujemy odpowiedzieć na pytanie, czy to my wybieramy akt kreacji, czy może twórczość wybiera nas.


Twórczość jako tajemnicza siła

Elizabeth Gilbert w swojej książce „Wielka Magia” opisuje twórczość jako niematerialną energię, która porusza się po świecie, szukając odpowiednich ludzi do realizacji swoich zamierzeń. Według tej koncepcji twórczość nie jest czymś, co możemy w pełni kontrolować – to raczej współpraca między nami a czymś większym, co przekracza nasze rozumienie.

Inspiracja – przypadek czy przeznaczenie?

Wielu artystów twierdzi, że momenty inspiracji pojawiają się znienacka, często w najmniej spodziewanych chwilach. To doświadczenie bywa opisywane jako „natchnienie” – nieoczekiwany impuls, który wydaje się pochodzić z innego wymiaru. W takich chwilach czujemy, że nie my kontrolujemy proces twórczy, lecz że to proces twórczy kieruje nami.


Czy kreacja nas wybiera? Dowody z doświadczenia

1. Przepływ – stan „flow”

Stan przepływu to moment, gdy czas przestaje istnieć, a my całkowicie zanurzamy się w akcie tworzenia. Psycholog Mihály Csíkszentmihályi badał ten fenomen i zauważył, że jest to stan, w którym twórczość zdaje się nas prowadzić, a nie odwrotnie.

2. „Idea uciekinier”

Wielu pisarzy i artystów przyznaje, że mieli pomysł na dzieło, które jednak porzucili. Po latach odkryli, że ktoś inny zrealizował dokładnie ten sam koncept. Czy to możliwe, że pomysły „przemieszczają się”, szukając kogoś, kto je urzeczywistni?

3. Mit Muzy

W starożytnej Grecji twórczość była przypisywana muzom – boskim istotom inspirującym artystów. Idea, że twórczość pochodzi z siły zewnętrznej, jest głęboko zakorzeniona w kulturze i mitologii.


Jak otworzyć się na twórczość?

Jeśli twórczość rzeczywiście nas wybiera, jak możemy się na nią otworzyć? Oto kilka wskazówek:

  1. Bądź uważny
    Twórczość często objawia się w momentach, gdy jesteśmy spokojni i otwarci na świat. Medytacja, spacery w naturze czy praktyka mindfulness mogą pomóc w zauważeniu subtelnych sygnałów inspiracji.
  2. Nie bój się porażki
    Twórczość wymaga odwagi. Jeśli boisz się zacząć z obawy przed niepowodzeniem, możesz przegapić moment, w którym inspiracja puka do twoich drzwi.
  3. Twórz regularnie
    Chociaż twórczość może przyjść niespodziewanie, warto stworzyć dla niej przestrzeń. Regularne pisanie, malowanie czy komponowanie to sposób na pokazanie, że jesteś gotowy do współpracy.

Czy twórczość może być siłą nadnaturalną?

Dla wielu twórczość ma wymiar duchowy. Pisanie, malowanie czy komponowanie stają się czymś więcej niż tylko procesem – stają się formą komunikacji z czymś większym, niezależnym od nas. Być może akt twórczy to sposób, w jaki Wszechświat wyraża swoje piękno i złożoność.


Najczęściej zadawane pytania:

1. Czy twórczość jest wrodzona, czy można się jej nauczyć?

Twórczość jest cechą, którą każdy może rozwijać. Niektórym przychodzi naturalnie, ale regularne ćwiczenia i otwartość na nowe doświadczenia mogą ją wzmocnić.

2. Co robić, gdy brakuje inspiracji?

Brak inspiracji to część procesu twórczego. W takich chwilach warto odpocząć, zmienić otoczenie lub spróbować nowych aktywności, które mogą zainspirować.

3. Czy twórczość to zawsze coś wielkiego?

Nie. Twórczość objawia się zarówno w pisaniu powieści, jak i w codziennym gotowaniu, rozwiązywaniu problemów czy dekorowaniu mieszkania.

4. Jak znaleźć czas na twórczość w codziennym życiu?

Twórczość nie wymaga wielkich bloków czasowych. Wystarczy 15-20 minut dziennie, by dać sobie przestrzeń na tworzenie.


Twórczość, choć tajemnicza, jest dostępna dla każdego. Niezależnie od tego, czy wierzymy, że to my wybieramy akt kreacji, czy że twórczość wybiera nas, warto dać sobie szansę na współpracę z tą niezwykłą siłą. Może właśnie teraz czeka na Ciebie pomysł, który tylko Ty możesz zrealizować?

Czym jest akt twórczy? Tajemnica kreacji ponad umysłem

Tajemnica aktu twórczego. Czym jest kreacja ponad umysłem, skąd czerpać inspirację i jak rozpocząć swoją twórczą podróż.

Akt twórczy to jedna z najbardziej tajemniczych i fascynujących aktywności, jakich może doświadczyć człowiek. Gdy tworzymy, wchodzimy w przestrzeń, która wykracza poza granice logicznego umysłu – stajemy się pośrednikami czegoś większego, głębszego, trudnego do uchwycenia słowami. Czy to malowanie, pisanie, fotografowanie, czy jakikolwiek inny rodzaj twórczości, akt ten otwiera drzwi do świata intuicji, emocji i duchowej wrażliwości.


Kreacja jako transcendencja umysłu

W momencie tworzenia wykraczamy poza codzienność. Logika, analiza i kontrola ustępują miejsca intuicji i swobodnemu przepływowi inspiracji. To właśnie w tej przestrzeni powstają dzieła, które potrafią poruszyć serca i umysły innych ludzi. Akt twórczy jest jak most – łączy to, co namacalne, z tym, co niewidzialne.

Tworzenie może być procesem głęboko duchowym. Niektórzy twierdzą, że podczas aktu twórczego wchodzą w kontakt z czymś wyższym – nazywają to Bogiem, Wszechświatem lub czystą energią kreacji. Inni odnajdują w tym przestrzeń dialogu z samym sobą, eksplorację ukrytych emocji i myśli, które nie znajdują miejsca w codziennych rozmowach.


Skąd bierze się inspiracja?

Inspiracja to kolejna zagadka aktu twórczego. Czasem pojawia się nagle, jak błysk światła w ciemności. Innym razem trzeba jej szukać – w naturze, w muzyce, w rozmowie, w chwilach ciszy. Julia Cameron w swojej książce The Artist’s Way pisze o „duchowym źródle”, z którego czerpiemy, gdy otwieramy się na kreację. Kluczem jest umiejętność słuchania – siebie i świata.

Fotografując, możesz dostrzec piękno w najmniejszych szczegółach – kropli deszczu na liściu, grze światła na wodzie. Pisząc, możesz odkryć, jak historie żyją w twojej podświadomości, czekając na moment, gdy zostaną uwolnione. W każdym akcie twórczym chodzi o zaufanie temu, co się pojawia.


Proces twórczy: chaos czy harmonia?

Tworzenie rzadko jest liniowym procesem. To raczej podróż przez chaos, z którego stopniowo wyłania się harmonia. Czasem zaczynamy z jasną wizją, innym razem – bez konkretnego planu. Obie drogi są równie wartościowe.

Ważnym elementem procesu twórczego jest odwaga. Odwaga, by zacząć, choć nie wiemy, dokąd nas to zaprowadzi. Odwaga, by pokazać swoje dzieło światu, mimo że może spotkać się z krytyką. Jak mawiał Vincent van Gogh: „Co byłoby życia warte, gdybyśmy nie mieli odwagi podejmować próby?”.


Tworzenie jako akt terapeutyczny

Twórczość ma także niezwykły potencjał terapeutyczny. Wyrażając siebie poprzez sztukę, możemy leczyć rany, które trudno wyrazić słowami. Malowanie, pisanie czy fotografowanie stają się kanałem, przez który możemy uwolnić emocje i odnaleźć spokój.

Dla wielu ludzi akt twórczy to także sposób na odnalezienie sensu. W świecie pełnym pośpiechu i hałasu tworzenie daje chwilę oddechu, możliwość zatrzymania się i spojrzenia w głąb siebie.


Jak rozpocząć swoją twórczą podróż?

  1. Zacznij od małych kroków – nie musisz od razu tworzyć arcydzieła. Ważne, by zacząć.
  2. Daj sobie przestrzeń – znajdź miejsce i czas, w którym możesz być sam na sam ze swoją twórczością.
  3. Pozwól sobie na błędy – akt twórczy to eksperymentowanie. Niech niedoskonałości staną się częścią twojego procesu.
  4. Obserwuj świat – inspiracja kryje się wszędzie, wystarczy otworzyć oczy.
  5. Zaufaj intuicji – niech prowadzi cię to, co czujesz, a nie tylko to, co myślisz.

FAQ: Tajemnica aktu twórczego

Czym jest akt twórczy?

To proces tworzenia czegoś nowego – dzieła sztuki, tekstu, fotografii – który wykracza poza logikę i analityczny umysł, angażując intuicję, emocje i wyobraźnię.

Skąd czerpać inspirację?

Inspirację można znaleźć wszędzie – w naturze, muzyce, literaturze, rozmowach z ludźmi. Kluczem jest otwartość na to, co nas otacza, oraz umiejętność obserwacji.

Czy każdy może tworzyć?

Tak! Twórczość nie jest zarezerwowana dla artystów. Każdy, kto chce, może podjąć akt twórczy, niezależnie od poziomu umiejętności.

Czy tworzenie może mieć działanie terapeutyczne?

Zdecydowanie tak. Twórczość pomaga wyrażać emocje, redukuje stres i wspiera proces samopoznania.

Czy tworzenie wymaga talentu?

Talent może pomóc, ale nie jest konieczny. Ważniejsza jest pasja, zaangażowanie i gotowość do nauki.


Akt twórczy to podróż w nieznane, odkrywanie siebie i świata z nowej perspektywy. Każdy z nas nosi w sobie potencjał do tworzenia – wystarczy otworzyć drzwi i zrobić pierwszy krok. Na co czekasz?

Odwiedź kingfisher.page, by znaleźć więcej inspiracji i odkryć magię twórczości!

Blue Wild – Jak robić blue?

Odkryj magię „Blue Wild” – fotograficznej eksploracji zimowych mokradeł Dolnego Śląska. To kolekcja pełna chłodnych błękitów, ciszy dzikich lasów i zaskakujących efektów kolorystycznych uzyskanych bezpośrednio w aparacie. Poznaj techniki tworzenia błękitnych ujęć przy wschodzącym słońcu, grając z kontrastem i naturalnym światłem, aby uchwycić ukrytą atmosferę zimowego spokoju.

„Blue Wild” to kolekcja moich zdjęć, która powstała już dawno. To moja zabawa z fotografią i inspiracja zimowymi bagnami. Uchwyceniem czasu bez ptaków i kwiatów. To atmosfera głębokiej ciszy i zimnego spokoju w ostatnich miejscach dzikiego lasu na małych mokradłach Dolnego Śląska w pobliżu Wrocławia. To również eksperymentowanie z kolorami – filtrami/efektami w moim aparacie, prezencie, który nadał sens moim samotnym włóczęgom po lesie oraz dodawaniu mojego ulubionego koloru tam gdzie nie powinien pasować. Obróbka wykonana jest tylko w aparacie.

Jak robić blue?

Potrzebujemy spokoju, dzikiego miejsca i dobrego oświetlenia. Zawsze rano, najlepiej zaraz po wschodzie słońca lub na chwilę przed. Musi być kontrast i mokre kory drzew. Wtedy wyrazistość jest najlepsza. Zdjęcia dobrze jest robić w makro – ja mam funkcję makro koloru niebieskiego – to funkcja do fotografowania żywności: (Scene- Żywność – przekręć/ wybierz niebieski) ale zamiast makro często wybieram Effects. To krosowanie (Effects – krosowanie – niebieski lub zielony). Tak robię zdjęcia jeśli chcę uzyskać błękitny efekt. Nasilenie kolorów, barw zależy od natężenia słońca w chwili fotografowania im większe tym lepsze.

Przy obróbce zdjęć (w aparacie) – wybieram opcje: „Kolor selektywny” (Efekt filtra i kolor selektywny – barwy niebieskie lub zielone w zależności co wtedy „zabieram” wszystkie kolory zostawiając błękit – reszta sama robi się szara lub czarna). Reszta jest kwestią wyboru i smaku.

Używam aparatu Nikon COOLPIX P610, który już dawno jest wycofany z produkcji z powodu jakiegoś defektu, więc nic nie reklamuję. Szkoda bo to świetny, w miarę tani, lekki sprzęt na ptaki, do którego nie muszę używać statywu ani innych drogich gadżetów (NIKKOR 60X WIDE OPTICAL ZOOM ED VR 4.3-258mm 1:3.3-6.5). A efekt blue widoczny jest poniżej:

Blue Wild

Jak znaleźć inspirację do pisania, kiedy brakuje pomysłów?

Jak odkrywać kreatywność na nowo, czerpiąc z natury, codziennych rytuałów i emocji. Praktyczne wskazówki inspirowane metodami Julii Cameron oraz moimi pomysłami z kingfisher.page.

Każdy twórca, pisarz czy artysta, staje czasem przed blokadą. Moment, w którym brakuje pomysłów, wydaje się nieunikniony. Jeśli kiedykolwiek siedziałeś przy pustej kartce papieru, nie wiedząc, od czego zacząć, nie jesteś sam. W takich chwilach inspirację można znaleźć w najbardziej zaskakujących miejscach, a proces twórczy jest niczym pielęgnowanie delikatnego kwiatu – wymaga czasu, cierpliwości i otwartości.

Twórcza podróż – jak pisze Julia Cameron

W swojej książce Droga artysty, Julia Cameron uczy, jak ponownie odnaleźć artystyczny potencjał, zanurzyć się w kreatywność i zacząć twórczą podróż od nowa. Podobnie jak spacer po parku, fotografia w złotej godzinie, czy obserwowanie zmieniającej się przyrody, proces pisania to odkrywanie siebie na nowo. Często, by na nowo połączyć się z inspiracją, trzeba sięgnąć po codzienne rytuały, które otwierają umysł i serce na twórczość.

Poranek pełen refleksji: Zeszyt artysty

Cameron radzi, aby każdy dzień zaczynać od tzw. „porannych stron”. Warto przed rozpoczęciem pracy nad tekstem poświęcić kilka minut na pisanie swobodnych myśli, bez cenzury i oczekiwań. To pomaga oczyścić umysł z niepotrzebnych blokad i usłyszeć to, co naprawdę chcemy przekazać. To taki literacki spacer, który pozwala twoim myślom na naturalny przepływ.

Inspiracja z natury

Na mojej stronie, kingfisher.page, (mimo wszystko) pielęgnuję miłość do przyrody. Preferuję fotografię, która oddaje piękno otaczającego świata. Podobnie jak natura, pisanie to sztuka obserwacji. Kiedy brakuje ci pomysłów, wyrusz na spacer. Weź aparat, popatrz na świat z nowej perspektywy. Każdy liść, promień słońca, kropla rosy może być początkiem historii. Obrazy, które uchwyciłeś w swoich fotografiach, są nie tylko pięknem same w sobie, ale również pełne historii do opowiedzenia. Czasem jedno zdjęcie może stać się inspiracją do nowego rozdziału, wiersza czy eseju.

Rytuały, które uwalniają kreatywność

Każdy artysta ma swoje rytuały. Czasem wystarczy kubek herbaty, poranne światło czy ulubiona muzyka, by poczuć się na nowo twórczo. Pisanie to proces, który wymaga przestrzeni – fizycznej i mentalnej. Dlatego, jeśli nie masz pomysłów, spróbuj zmienić otoczenie, przewietrzyć głowę. Wybierz się na weekendową wyprawę z aparatem, znajdź nowe miejsce, które pobudzi twoją wyobraźnię. Na Twojej stronie można znaleźć opowieści przyrody – może to być idealny moment, by nawiązać do tego, co już stworzyłeś, i nadać temu nowy kontekst.

Odwiedź w miejsca nieoczywiste. Ruiny na końcu miasta, opuszczona fabryka, rzeka w dzikiej części parku, obrzeża miasta, pobocze. Plac za opuszczonym cmentarzem, działki…

Twórczość inspirowana emocjami

Każda twoja fotografia ma w sobie element emocji – spokojny krajobraz, mglista poranna godzina, delikatność natury. To właśnie emocje mogą być kluczem do tworzenia kolejnych tekstów. Kiedy brakuje ci słów, spróbuj skupić się na tym, co czujesz. Czasem właśnie z tych chwil, w których wydaje się, że nie mamy nic do powiedzenia, rodzą się najpiękniejsze teksty. Tworzenie to odkrywanie siebie, a każdy tekst jest jak kolejny obraz – unikalny, pełen szczegółów i emocji.

Wróć do swoich korzeni

Przypomnij sobie, dlaczego zacząłeś pisać. Czy to był sposób na wyrażenie myśli? Opowieści? A może chęć uchwycenia ulotnych chwil, tak jak robisz to na swoich zdjęciach? Czasem, aby odnaleźć inspirację, warto wrócić do tego pierwszego impulsu, który nas zainspirował do tworzenia. Przypomnij sobie, co sprawiało ci największą radość i satysfakcję, kiedy zaczynałeś. Może być to pierwszy krok do odnalezienia drogi powrotnej do twórczej pasji.

Jak znaleźć inspirację, kiedy brakuje pomysłów – Najczęściej zadawane pytania:

1. Co robić, gdy mam blokadę twórczą?
Spróbuj technik relaksacyjnych, takich jak medytacja czy spacery. Oczyść umysł, pisząc poranne strony, jak sugeruje Julia Cameron.

2. Jak znaleźć pomysły na nowe teksty?
Przyjrzyj się swojemu otoczeniu – natura jest nieskończonym źródłem inspiracji. Twoje fotografie mogą stać się podstawą do snucia opowieści.

3. Czy warto powracać do starych projektów?
Zdecydowanie! Stare prace mogą nabrać nowego znaczenia, kiedy spojrzysz na nie z perspektywy czasu. Mogą być początkiem zupełnie nowej opowieści.

4. Jak dbać o regularność w pisaniu?
Twórz codziennie, nawet jeśli nie czujesz inspiracji. Regularne pisanie, choćby kilku zdań dziennie, pomaga utrzymać kreatywną formę. Korzystaj z nieświadomych technik jak na przykład „pismo automatyczne”.

Znajdowanie inspiracji to proces, który wymaga otwartości i cierpliwości. Nie zawsze musisz czekać na nagłe olśnienie – czasem wystarczy pozwolić sobie na odkrywanie twórczej drogi krok po kroku. Zanurzenie się w przyrodzie, obserwacja, powrót do korzeni i codzienne rytuały mogą stać się kluczowymi elementami w twojej podróży pisarskiej. Jak pisze Julia Cameron, każdy artysta nosi w sobie potencjał, który czasem wymaga jedynie chwili wytchnienia, by znów rozkwitnąć.


Złote godziny w fotografii krajobrazowej: Magia światła o świcie i zmierzchu

Swoje pierwsze złote godziny wykorzystuję na irysy syberyjskie (Kosaciec syberyjski (Iris sibirica L.)) rosnące dziko na turzycowej łące, niewielkiej polanie między lasem a polami, podchodzącej wodą trochę jak bagna ale bez głębokich zapadlisk. W kaloszach można swobodnie się poruszać, choć spodnie i rękawy kurtki zawsze będą przemoczone nadmiarem rosy.

Rośliny są tu gęste, świeże i niebywale zielone. Zapach mięty unosi się w powietrzu. Rosa zbiera się w przezroczyste kryształki odbijając lekkie światło na fioletowych płatkach kwiatów i trawach. Ślimaki mają tu swoje królestwo a owady są jeszcze ospałe i można je łatwiej kadrować. Koziołki saren leniwie błądzą między trawami. Przystają. Cyk. Czas się zatrzymuje a cisza spływa po trawach do zmęczonego miastem umysłu.

Kiedyś był tu tzw. Użytek ekologiczny. Użytkami ekologicznymi są zasługujące na ochronę pozostałości ekosystemów mających znaczenie dla zachowania różnorodności biologicznej – naturalne zbiorniki wodne, śródpolne i śródleśne oczka wodne, kępy drzew i krzewów, bagna, torfowiska, wydmy, płaty nieużytkowanej roślinności, starorzecza, wychodnie skalne, skarpy, kamieńce, siedliska przyrodnicze…

Takie miejsca to kopalnia naturalnych skarbów stworzonych do kadrowania. Właśnie takich skrawków warto szukać. Jest ich dużo na obrzeżach miast i między polami gdzie teren ma jeszcze kilka drzew i sadzawkę. Będąc uważnym można natknąć się na coś zupełnie innego , lub spotkać jakąś dziwną istotę lub dostrzec nudną, pospolitą trawę w nowym świetle jeśli dostatecznie uchylimy drzwi percepcji.

Złote godziny

Złote godziny to termin, który odnosi się do specyficznych momentów tuż po wschodzie i tuż przed zachodem słońca, kiedy światło jest najpiękniejsze i najbardziej fotogeniczne. Dla fotografów krajobrazowych i nie tylko są to chwile, które warto wykorzystać do maksimum. Oto szczegółowe informacje na temat złotych godzin i jak z nich korzystać:

Czym są złote godziny?
Złote godziny to czas w ciągu dnia, kiedy słońce znajduje się nisko na niebie, co powoduje, że jego światło jest bardziej rozproszone, miękkie i ciepłe. W zależności od lokalizacji i pory roku, złote godziny mogą trwać od kilkunastu minut do kilku godzin. Zazwyczaj złota godzina występuje:

  • Około jednej godziny po wschodzie słońca.
  • Około jednej godziny przed zachodem słońca.

Dlaczego złote godziny są tak wyjątkowe?

Jakość światła:

  • Światło jest miękkie i równomierne, co redukuje ostre cienie i tworzy delikatne, przyjemne dla oka przejścia tonalne.
  • Ciepłe, złociste odcienie dodają krajobrazom głębi i magii, nadając im wyjątkowy, niemalże eteryczny wygląd.

Kontrast i głębia:

  • Niskie kąty padania światła podkreślają tekstury i detale w krajobrazie lub obiektach fotografowanych w makro, tworząc wyraźne kontrasty między światłem a cieniem. Dzięki temu zdjęcia zyskują na trójwymiarowości i dramatyzmie.

Atmosfera i nastrój:

  • Światło podczas złotych godzin wprowadza do zdjęć ciepło i spokój, co może wywołać u widza uczucie nostalgii i zachwytu. Jest to idealny czas na uchwycenie romantycznych i malowniczych scen.

Jak wykorzystać złote godziny w fotografii krajobrazowej?

Planowanie:

  • Przygotowanie jest kluczowe. Sprawdź godziny wschodu i zachodu słońca w miejscu, które planujesz fotografować. Istnieje wiele aplikacji i stron internetowych, które pomagają w dokładnym zaplanowaniu sesji.
  • Przyjedź na miejsce wcześniej, aby mieć czas na znalezienie najlepszego kadru i ustawienie sprzętu. Pamiętaj o odpowiednim ubraniu. Kalosze i nieprzemakalna kurtka. Rankiem jest mokro od rosy. Uważaj na aparat.

Wybór lokalizacji:

  • Poszukaj miejsc, które dobrze komponują się ze światłem o złotej godzinie. Woda, góry, pola czy lasy mogą wyglądać wyjątkowo pięknie w tym świetle.
  • Uwzględnij elementy krajobrazu, które mogą tworzyć interesujące cienie i podkreślać tekstury.

Technika fotografowania:

  • Użyj statywu, aby zapewnić stabilność i ostrość zdjęć, zwłaszcza przy dłuższych czasach naświetlania.
  • Eksperymentuj z różnymi ustawieniami ekspozycji, aby uchwycić pełny zakres tonalny sceny. Bracketing (robienie serii zdjęć z różnymi ustawieniami ekspozycji) może być bardzo przydatny.
  • Zwracaj uwagę na balans bieli – ciepłe światło złotej godziny może wymagać dostosowania, aby uzyskać naturalny wygląd zdjęć.

Kompozycja:

  • Wykorzystaj zasady trójpodziału, linie prowadzące i naturalne ramy, aby stworzyć zbalansowane i interesujące kompozycje.
  • Nie bój się eksperymentować z różnymi perspektywami i kątami fotografowania.

Przykłady inspiracji:

  • Wschód słońca nad górami: Niskie światło wschodzącego słońca podkreśli kontury szczytów i dolin, tworząc dramatyczny efekt.
  • Zachód słońca nad morzem: Refleksy światła na falach i ciepłe barwy nieba stworzą romantyczny i spokojny nastrój.
  • Leśne polany o świcie: Przenikające przez drzewa promienie słońca mogą stworzyć magiczną atmosferę, pełną kontrastów i gry świateł.

Złote godziny to wyjątkowy czas dla fotografów krajobrazowych, który pozwala na uchwycenie natury w jej najpiękniejszej i najbardziej tajemniczej formie. Wykorzystując odpowiednie techniki i planując swoje sesje, można stworzyć zdjęcia pełne emocji i zachwytu, które będą cieszyć oko i duszę.

Arboretum Wojsławice

W czwartek byliśmy w ogrodzie botanicznym. Przeskakiwaliśmy od ścieżki do ścieżki, jak króliki w ostrych promieniach słońca. Od kwiatu do kwiatu, od krzewu do drzewa, do murku, kamienia i stawu. Chłonęliśmy ściany zieleni. Większość azalii już przekwitła ale pozostały przedziwne odmiany hortensji. Delektowaliśmy się chlorofilem na ścianach i skalnych ścianach nad wodami.

Uwielbiam kamienie obrośnięte pnączami i gęstwiny liści na ścianach. Atmosferę spokoju i piękna tworzoną w skupieniu dla innych. Rankiem panowała tu jeszcze cisza więc czerpaliśmy do woli. Nikt nam nie przeszkadzał.

Wchłanialiśmy kolorami mozaiki woskowych kwiatów, róże i fiolety zagadkowych dzwonków, pierwsze pomarańczowe lilie, kształty oryginalnych nitkowatych pędów. Dziwaczne wypłowiałe maki z wielkimi czarnymi środkami. Zbiory i podzbiory nieznanych nam jeszcze kwiatów oraz ciemną zieleń pnączy.

Widzieliśmy rozpostarte na wodzie kremowe i różowe lilie i pływające pomiędzy zaskrońce z żółtymi szyjami. Płoszyliśmy kolorowe małe średnie ptaki które wyskakiwały niespodziewanie z zarośli. Przez moment osiągnęliśmy ten stan umysłu dla którego ogród został stworzony. W dali widniały nasze wzgórza. I ciche dźwięki burzy krążącej w pobliżu, która nie miała nadejść pomimo alertów.

Jeśli nie byłeś jeszcze w Niemczy, bądź. Przyjedź, zobacz magiczne Arboretum Wojsławice. Jest niewielkie dlatego wyjątkowe. To jeden z tych tajemniczych ogrodów chętnie widzianych na jawie i w snach. To jedna z tych niewielu na świecie rzeczy, które człowiek tworzy dla uzdrowienia duszy.

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Wrocławskiego Arboretum Wojsławice

Położenie:
Arboretum Wojsławice znajduje się w Wojsławicach, około 50 km na południe od Wrocławia, w malowniczej części Dolnego Śląska. Leży w pobliżu miasta Niemcza, na wzgórzach Wzgórz Niemczańsko-Strzelińskich, co nadaje mu unikalny charakter krajobrazowy.

Zasoby:
Arboretum zajmuje powierzchnię około 70 hektarów i jest domem dla tysięcy gatunków roślin. Znane jest szczególnie z kolekcji różaneczników, azalii, liliowców i bukszpanów. Ponadto, znajduje się tam wiele innych rodzajów roślin, w tym drzewa, krzewy, byliny i rośliny wodne.

Kiedy najlepiej odwiedzać:
Najlepszym okresem na odwiedzenie Arboretum Wojsławice jest późna wiosna i wczesne lato, kiedy kwitną różaneczniki i azalie. Sezon liliowców przypada na przełom czerwca i lipca, co również jest doskonałym czasem na wizytę. Arboretum jest otwarte dla zwiedzających od wczesnej wiosny do późnej jesieni.

Historia:
Arboretum Wojsławice zostało założone w 1880 roku przez niemieckiego botanika Fritza von Oheimba. Po II wojnie światowej, ogród został zaniedbany, ale w latach 70. XX wieku przeszedł pod opiekę Uniwersytetu Wrocławskiego. Dzięki temu rozpoczęto prace restauracyjne, które przywróciły mu dawną świetność i wprowadzono nowe kolekcje roślin.

Ciekawostki:

  • Arboretum Wojsławice jest częścią Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, który jest jednym z najstarszych ogrodów botanicznych w Polsce. Zaraz po Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.
  • Znajduje się tu największa w Polsce kolekcja liliowców, z ponad 3 tysiącami odmian.
  • Ogród organizuje wiele wydarzeń edukacyjnych i kulturalnych, takich jak wystawy, warsztaty i pikniki.
  • Arboretum jest również domem dla wielu gatunków fauny, w tym ptaków, owadów i małych ssaków, co czyni go ważnym miejscem dla lokalnej bioróżnorodności.

Arboretum Wojsławice to miejsce, które oferuje nie tylko piękne widoki i kontakt z przyrodą, ale również bogatą historię i możliwość edukacji botanicznej. Idealne dla miłośników roślin, rodzin z dziećmi oraz wszystkich, którzy szukają spokoju i inspiracji w otoczeniu przyrody.

Pęd zarodnionośny skrzypu polnego

„Te współczesne, nazywane ocalałymi z dewonu, są rozbitkami tragedii ciągnących się na Ziemi przez czterysta milionów lat, od kiedy w ocenach pływały potwory o zębatych paszczach, zaśluzowane prymitywne płazy wygrzebywały się dopiero leniwie na ląd, a dinozaury miały pojawić się za jakieś dwieście milionów lat. Już wtedy żyły skrzypy, w bogactwie form. Przeżyły wielkie wymierania, zlodowacenia i inne rozmaite gwałtowności, które jednoznacznym gestem tasowały drogi ewolucji. Homo sapiens może dziś dotykać jedynie piętnastu gatunków ocalałych z tamtego niemożliwie odległego czasu, dotykiem dłoni teleportować się do wilgotnych lasów karbonu, stumilowym krokiem przeskoczyć odległe ery, pobyć tam nawet i pooddychać, przez kontakt opuszkami palców, obejmującymi wątłą łodyżkę przydrożnego chwastu. Skrzypy dzisiejsze są miniaturą niegdysiejszych. Tamte osiągały kilkadziesiąt metrów wysokości, były jak drzewa. Niepodobna wyobrazić sobie, jaką drogę przeszły, by tu trafić. Nie sposób też odgadnąć, dokąd podążają teraz. (…)

Skrzypy nie tworzą drewna, jakie potrafi budować drzewo. Nie wie nawet, że coś takiego istnieje, że są rośliny, które posiadają moc tworzenia drewna co każdy rok. Skrzypy nigdy więc nie będą twarde i naprężone. Ich łodyga jest podzielonym na segmenty cylindrem. W środku dominuje kanał powietrzny, czyli pustka, która pojawia się też w jej tkankach, gdzie są inne kanały powietrzne, inne puste nic, i jeszcze mniejsze kanały powietrzne, tę łodygę tworzy nicość rozdrobniona. Ale skrzypy jednak będą rosły w górę, ryzykując utratę stabilności, załamania, wyboczenia, będą rosły w górę, bo tylko tak zyskają szansę na więcej” – Urszula Zajączkowska, Patyki, badyle

Morfologia skrzypu polnego

Zacznijmy od charakterystycznego pędu zarodnionośnego. Który widnieje na moich zdjęciach. Podejrzewam, choć to tylko przypuszczenie, że jest świecący jak większość drobnych wiosennych grzybków leśnych. Jednak nie znalazłam nic na ten temat. Wniosek opieram na trudności z fokusowaniem, tak samo mikroskopijnych parasoli grzybków wyrastających na zbutwiałych liściach dębu lub jak turkusowych piór na grzbietach zimorodków. Wszystko odbija światło jak gdyby świeciło.

Pęd zarodnionośny

Pędy zarodnionośne mają specyficzną strukturę i różne kolory w zależności od fazy rozwoju. Dla mnie są po prostu piękne i dziwne zarazem. Już sam fakt, że wyrastają przed roślina właściwą czyli pięknym końskim ogonem jest nietypowe. Cała reszta jest poezją natury. Kolejną artystyczną formą unikalną strukturą, którą łatwo przeoczyć na kwietniowym spacerze.

Pęd zarodnionośny – występujący u skrzypów pęd na którym występują kłosy zarodnionośne wytwarzające zarodniki. U skrzypów na ogół jest on niezielony i nierozgałęziony, w naszej strefie wytwarzany jest wczesną wiosną. Ponieważ nie przeprowadza fotosyntezy, składniki niezbędne do wzrostu czerpie z podziemnych kłączy i znajdujących się na nich bulwek pędowych. Ma zabarwienie brunatne, ponieważ jego łodyga nie zawiera chlorofilu. Pęd ten zakończony jest kłosem zarodnionośnym – sporofilostanem zbudowanym z tarczowatych listków. Na każdym z tych listków występuje do 20 zarodni wytwarzających liczne zarodniki. Po wyprodukowaniu zarodników kłos zarodnionośny u niektórych gatunków (np. skrzypu polnego) obumiera, u innych (np. skrzypu leśnego rośnie nadal, jako pęd płonny).

Pęd: Skrzyp polny charakteryzuje się wyrastającymi z ziemi pędami, które są cylindryczne i wzniesione. Pędy te są zielone, w miarę dojrzewania mogą stawać się żółto-brunatne. Są one ograniczone węzłami, które oddzielają poszczególne segmenty pędu.

Liście: Na pędach skrzypu polnego występują drobne, błoniaste liście zredukowane do formy łusek, które otaczają węzły. Liście te są zwykle bezbarwne lub mają jasnozielony kolor.

Łodyga zarodni: Na końcach niektórych pędów skrzypu polnego rozwijają się specjalne, brunatne struktury zwane łodygami zarodni. Mają one formę kłosa lub stożka i zawierają zarodniki, które są rozsiewane w celu rozmnażania się rośliny.

Korzeń: Skrzyp polny posiada korzenie wiązkowe, które rozrastają się w glebie. Korzenie te pomagają roślinie w pobieraniu wody i składników mineralnych z otoczenia.

Właściwości, zastosowanie i korzyści

Skrzyp polny (Equisetum arvense L.), znany również jako skrzyp rolny, to roślina o niezwykłych właściwościach zdrowotnych i użytkowych. Choć czasami traktowany jako chwast, skrzyp jest ceniony ze względu na swoje korzyści dla zdrowia i naturalnych zastosowań.

Opis rośliny: Skrzyp polny jest wieloletnią rośliną zielną należącą do rodziny skrzypowatych. Charakteryzuje się wysokim zawartością krzemionki, co nadaje mu unikalną strukturę i wyjątkowe właściwości. Roślina rośnie dziko na terenach wilgotnych, w pobliżu wód, na łąkach, pastwiskach oraz na terenach porolnych.

Właściwości zdrowotne: Bogactwo krzemionki:

Skrzyp polny jest jednym z najbogatszych źródeł krzemionki wśród roślin. Krzemionka odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu zdrowych kości, skóry, włosów i paznokci.

Wsparcie dla układu moczowego:

Skrzyp polny posiada właściwości moczopędne, co może być korzystne dla osób cierpiących na schorzenia układu moczowego, takie jak infekcje dróg moczowych.

Stymulacja wzrostu włosów i paznokci: Dzięki zawartości krzemionki, skrzyp polny może wspomagać wzrost i wzmocnienie włosów oraz paznokci, sprawiając, że stają się one zdrowsze i bardziej odporne.

Wsparcie dla zdrowia skóry: Regularne spożywanie skrzypu polnego lub stosowanie go zewnętrznie może poprawić kondycję skóry, sprawiając, że staje się ona bardziej elastyczna i młodzieńcza.

Zastosowanie

Suplementy diety: Skrzyp polny jest często wykorzystywany jako składnik suplementów diety, dostępnych w postaci tabletek, kapsułek lub proszku.

Napary i odwary: Z suszonych pędów skrzypu można przygotować napary i odwary, które można spożywać jako herbatę lub stosować do pielęgnacji skóry i włosów.

Preparaty kosmetyczne: Olejki, kremy i szampony zawierające ekstrakt ze skrzypu polnego mogą być skutecznym sposobem na poprawę stanu skóry i włosów.

Ostrzeżenie: Mimo wielu korzyści zdrowotnych, skrzyp polny może powodować interakcje z niektórymi lekami. Zaleca się skonsultowanie się z lekarzem przed rozpoczęciem suplementacji lub stosowaniem skrzypu polnego w celach leczniczych.Skrzyp polny to niezwykła roślina, która może przynieść liczne korzyści dla zdrowia i urody. Dzięki swoim unikalnym właściwościom jest ceniony zarówno w medycynie naturalnej, jak i przemyśle kosmetycznym. Jednak przed rozpoczęciem stosowania skrzypu w celach leczniczych zaleca się konsultację z profesjonalistą, aby upewnić się, że nie będzie kolidować z innymi lekami ani nie wywoła niepożądanych skutków ubocznych.

Dragonfly

https://sylwiaiwan.online/

#art #astrologia #birds #celtowie #creative-photography #creative-writing #duchowość #dusza #emocje #energia #ezoteryka #filozofia #fizyka #forest #grzyby #inspiracje #intencja #intuicja #Kingfisherprzykawie #kreatywność #książka #księżyc #kwantowa #las #magia #medytacja #mushrooms #natura #nature #pisanie #podświadomość #ptaki #rytuały #rzeczywistość #sny #spacer #spokój #symbole #twórczość #umysł #warsztat #wild #zima #śnienie #świadomość

Królestwo Kingdom

Przezroczyste

#art #astrologia #birds #celtowie #creative-photography #creative-writing #duchowość #dusza #emocje #energia #ezoteryka #filozofia #fizyka #forest #grzyby #inspiracje #intencja #intuicja #Kingfisherprzykawie #kreatywność #książka #księżyc #kwantowa #las #magia #medytacja #mushrooms #natura #nature #pisanie #podświadomość #ptaki #rytuały #rzeczywistość #sny #spacer #spokój #symbole #twórczość #umysł #warsztat #wild #zima #śnienie #świadomość