Świadomość

Pewne rzeczy się nie starzeją. Zostają takie same. Nasze myśli nie do końca ewoluują chociaż często wydaje nam się, że tak się dzieje. Od dziecka trzymają się schematów. Są echem domów z których pochodzimy. Nawet gdy czasem odważymy się pomyśleć inaczej po chwili wszystko wraca do ustalonej przez starą maszynę normy. Wszystko zapisało się na dnie podświadomości więc trudno z tym walczyć. Zmiana jakby z góry skazana jest na porażkę. Ale niektórym ta sztuka się udaje. Ciężka, mozolna, powtarzająca się praca nad sobą przynosi efekty. Wtedy wyrasta świadomość. Świadomość zmusza do refleksji. Właściwie przetwarza dane chociaż pozwala sobie być ulotną, chwilową i często udaje nieważną. Nieistotną. Umniejsza swoją wartość jakby bała się przeszłości. Boi się ataków większości. Natłoku przyzwyczajeń i myśli. Rezygnuje z walki gdy robi się za gorąco lub staje się leniwa i chowa głowę. Jednak jej pojawienie wszystko zmienia.

Świadomość, że powinno być inaczej cały czas nas prześladuje jak sumienie. Włącza się w rozmowach na ulicy. Objawia przy kasach i pralniach. Podsuwa rozwiązania, które wytrącają wszystkich z równowagi. Jest zadziorna. Męczy swoim istnieniem i domaga się uwagi. Nie da się stłumić. Jest małą rewolucją, która ciągle wybucha na swoim małym kwadracie bytu. Przekrzykuje spokój. Zmienia drogę. Każe zawracać do niewyłączonego żelazka lub rezygnuje z następnego słowa jak w rozmowie z głupcem. Daje odetchnąć by po chwili znów krzyczeć.

Czym jest świadomość?

Świadomość to złożony fenomen, trudny do pełnego zdefiniowania. W filozofii, psychologii i naukach kognitywnych istnieje wiele teorii na ten temat. Jedna z koncepcji sugeruje, że świadomość to zdolność percepcji, rozumienia, samorefleksji i doświadczania świata w sposób subiektywny. Inne podejścia podkreślają aspekty neurologiczne, zakładając, że świadomość wynika z interakcji mózgu, jego struktur i procesów.

Niezależnie od perspektywy, świadomość obejmuje świadome myślenie, emocje, oraz zdolność do rozróżniania między różnymi bodźcami. To także zdolność przetwarzania informacji, pamięci, i tworzenia reprezentacji mentalnych. Jednak pełne zrozumienie natury świadomości pozostaje wyzwaniem, a badania nad tym zagadnieniem są nadal obszarem intensywnych badań naukowych i filozoficznych.

Historia badań nad świadomością sięga starożytności, ale znaczący rozwój miał miejsce w XIX i XX wieku. William James, amerykański psycholog i filozof, w swojej książce „The Principles of Psychology” (1890) wnosił istotny wkład, analizując różne aspekty świadomości i introspekcji.

W latach 50. XX wieku, psycholog Donald Hebb wprowadził pojęcie „komórek Hebba”, co stanowiło wstęp do zrozumienia fizjologicznych podstaw świadomości. Natomiast w latach 90. XX wieku, neurologowie Christof Koch i Francis Crick podjęli próbę identyfikacji korzeni neurobiologicznych świadomości.

Współczesne badania nad świadomością obejmują prace naukowców takich jak Antonio Damasio, Daniel Dennett, oraz Susan Blackmore. Damasio w swojej książce „Self Comes to Mind” (2010) analizuje rolę emocji i ciała w kształtowaniu świadomości, natomiast Dennett w „Consciousness Explained” (1991) prezentuje ewolucyjne podejście do zrozumienia tego zjawiska.

Badania nad sztuczną inteligencją i świadomością maszyn również zdobywają popularność, a prace naukowców takich jak Marvin Minsky i Nick Bostrom przyczyniają się do dyskusji na ten temat. To obszar dynamiczny i pełen wyzwań, z inspiracją czerpaną zarówno z filozofii, jak i nauk przyrodniczych.