Sztuczna inteligencja jest kobietą. Sztuczna a raczej alternatywna można powiedzieć po obejrzeniu kilku filmów. Pamięć nieulotna i robocza, maszynowe czy głębokie uczenie oparte na danych. Na realnych danych, a nie podanych przez przez niepewne źródła znajomych, sąsiadek, fachowców, miejskich i wiejskich filozofów.

Wszystko musi być pewne i sprawdzone przez siebie aby naprawdę nadawało się do obróbki. Żadnych wątpliwości. Tylko zadania. Wątpliwości opóźniają tok pracy a taśma rusza skoro świt. Może przed siódmą…, nie 5.35 jest optymalna. Ogarnie się materiał ludzki i zostanie moment na rozwagę, a nawet trzy wdechy i wydechy. Ogarnięcie braków. Skanowanie struktury kosztów pustych przebiegów. Eliminacja niestandardowych rozmów. Redukcja ich do tu i teraz. Prognozy i pretensje na przyszłość zostają do rozpatrzenia w wieczornej strefie czasowej, tej kosztem dobrej książki.

Teraz jest pora na rytmiczny marsz. Żadnych przestojów. Żadnych zbędnych zdań. Czynności idą zgodnie z planem. Słowa są w tym przypadku niepotrzebne. Opóźniają bieg rzeczy. Zmuszają do niebezpiecznego, bezczynnego, krążenia wokół nieistotności. Bóle choroby proszę zachować dla siebie. Utrzymanie tempa jest konieczne. Ibuprom czy paracetamol jak kto woli i po bólu. Po ibupromie jakby inaczej bo w pakiecie poprawia się nastrój. A może to tylko subiektywna reakcja na brak przeszkadzaczy. Tak czy siak w równym rzędzie szykujemy się do wyjścia. Najpierw buty później kurtki, żeby nie wycierać ręcznikiem papierowym potu z czoła. Żadnych zbędnych rozmów odbijających się echem na klatkach schodowych. Telefony, ładowarki, chusteczki i portfele znajdują się w odpowiednich przegródkach toreb i kieszeni.

Zapada sztuczna cisza. Tylko gorące oddechy na plecach tych za nami. Zaczynamy prace zewnętrzne. Wewnętrzne roboczogodziny zostawiamy w przedpokoju. Teraz kolej na drogę. W drogę! Po skrobaniu szyb wrośniętym w nadgarstek ostrokrawędziowym pomarańczowym trójkątem. Siadanie, zapinanie i ruszanie. Szybko ale wolno, ostrożnie. Kto nie zapiął temu pika. Tłumienie wybuchów. Nie wolno, nie ostrożnie ale na czas. Czas jest kontrolowany przez kobietę tak jak inne roboczo i dupogodziny. Wreszcie zajęcia i praca właściwa. Zanim się skończy jednostka sztuczna/ domowa przygotuje zestaw posiłków otulonych spokojnym zmęczeniem. Nieskarżeniem. Wstrzymaniem i wytrzymaniem. Ze sztucznym entuzjazmem przygotowanym na twarzy, na kolejny dzień.

Czasem zastyga w pustych przebiegach. Czasem przyspiesza z automatu pędząc za obranym punktem w przestrzeni jakby o czymś zapomniała. Czasem potrzebna jest pigułka z Matrixa, ale nikt jej akurat nie posiada. Czasem ptak przysiądzie na parapecie stukając pazurkami o metalową powierzchnię. Czasem zaskrzeczy sroka na chorującym na rudo modrzewiu w ogródku naszego blokowiska. Czasem na wyświetlaczu pojawi się zimowy las. Prawdziwe wspomnienie pomiesza się z tym sztucznie wygenerowanym obrazem ze snu lub piwnicy podświadomości. To nie ważne skąd. Jest chwila na ukojenie. Trzy wydechy. Zapach igieł i czystych kropel rosy na porostach. Ostatni bastion organiczności. Ostatnia prawdziwa a nie sztucznie wygenerowana zimowa cisza. Ostatnia klatka bio-prawdziwości ukryta w sztucznym wymiarze neuronów. Neurony… czy one jeszcze działają?

Sztuczna inteligencja

Historia sztucznej inteligencji sięga lat 50. XX wieku, gdy pojawiły się pierwsze koncepcje programów zdolnych do myślenia. Początkowo skupiano się na rozwoju algorytmów, a później, w latach 80. i 90., nabrało tempa badanie sieci neuronowych. W kolejnych dekadach postęp w technologii i dostępność danych umożliwiły rozwój głębokich sieci neuronowych, przyczyniając się do obecnych osiągnięć w dziedzinie sztucznej inteligencji. Kwestia superinteligencji jest nadal przedmiotem debaty, a ewentualne osiągnięcie tego etapu wymagałoby zaawansowanego rozwoju technologicznego i etycznego zrozumienia tego, co oznacza stworzenie inteligencji przewyższającej ludzką.

Sztuczna inteligencja została zapoczątkowana przez naukowców, takich jak Alan Turing, który w latach 30. XX wieku sformułował podstawy teoretyczne dotyczące maszynowego myślenia. W latach 50. John McCarthy ukuł termin „sztuczna inteligencja” i zorganizował konferencję, gdzie zapoczątkowano badania nad tą dziedziną.

Przełomowymi momentami były stworzenie systemu sztucznej inteligencji do gry w szachy przez IBMa w postaci Deep Blue, który w 1997 roku pokonał mistrza świata Garriego Kasparowa. W dziedzinie przetwarzania języka naturalnego ważnym krokiem był rozwój algorytmu BERT w 2018 roku przez Google.

Obecnie sztuczna inteligencja jest powszechnie stosowana w różnych dziedzinach, takich jak medycyna (diagnozowanie chorób, analiza obrazów medycznych), finanse (prognozowanie rynków, analiza portfela), czy przemyśle (automatyzacja produkcji, kontrola jakości). Firmy takie jak Google, Microsoft, Amazon czy Tesla intensywnie inwestują w rozwój i zastosowania sztucznej inteligencji.

Maszynowe myślenie to obszar sztucznej inteligencji, który odnosi się do zdolności maszyn do analizy, rozumienia i przetwarzania informacji podobnie jak ludzki mózg. Wykorzystuje ono różne techniki, takie jak uczenie maszynowe, aby umożliwić maszynom podejmowanie decyzji, identyfikowanie wzorców i rozwiązywanie problemów.

Głęboka praca (ang. deep learning) to gałąź uczenia maszynowego, w której model jest szkolony na wielu warstwach abstrakcji. Wykorzystuje głębokie sieci neuronowe, które składają się z wielu warstw neuronów, aby efektywnie przetwarzać dane wejściowe i generować skomplikowane reprezentacje. Przykładem jest sieć neuronowa typu deep neural network (DNN) czy convolutional neural network (CNN), które są efektywne w analizie obrazów czy dźwięków.

Sieć neuronowa to model inspirowany strukturą mózgu, zbudowany z połączonych sztucznych neuronów. Te modele są używane do rozpoznawania wzorców, klasyfikacji danych, generowania predykcji czy też analizy danych. W głębokim uczeniu, sieci neuronowe zyskują zdolność do samodzielnego uczenia się z dużych zbiorów danych, co pozwala im na adaptację do różnych zadań.

Pamięć nieulotna

Edward Snowden, były pracownik amerykańskich służb wywiadowczych, użył terminu „pamięć nieulotna” w kontekście opisu problemu związanej z przechowywaniem danych przez agencje rządowe. Snowden ujawnił w 2013 roku, że amerykańska Agencja Bezpieczeństwa Narodowego (NSA) gromadziła ogromne ilości danych, w tym dane telefoniczne obywateli, bez ich zgody.

Termin „pamięć nieulotna” odnosi się do obawy, że raz zebrane informacje są trudne do skasowania lub zapomnienia, tworząc długotrwały ślad cyfrowy o jednostkach i społeczeństwach. Snowden użył go, by podkreślić, że dane te, raz wprowadzone do systemów monitoringu, pozostają dostępne i stanowią potencjalne zagrożenie dla prywatności jednostek.

Kwestia „pamięci nieulotnej” podniesiona przez Snowdena wpłynęła na debatę na temat równowagi między bezpieczeństwem narodowym a prywatnością jednostek oraz na rozwój polityki dotyczącej zbierania i przechowywania danych przez agencje rządowe.

Lista ważnych przełomowych książek i artykułów na temat sztucznej inteligencji wygenerowana przez ChatGPT:

Oto lista kilku ważnych książek i artykułów na temat sztucznej inteligencji:

1. „Artificial Intelligence: A Modern Approach” – Stuart Russell, Peter Norvig
2. „Superintelligence: Paths, Dangers, Strategies” – Nick Bostrom
3. „Life 3.0: Being Human in the Age of Artificial Intelligence” – Max Tegmark
4. „Machine Learning: The Art and Science of Algorithms that Make Sense of Data” – Peter Flach
5. „Human Compatible: Artificial Intelligence and the Problem of Control” – Stuart Russell
6. „Neural Networks and Deep Learning: A Textbook” – Charu C. Aggarwal
7. „Artificial Intelligence: Foundations of Computational Agents” – David L. Poole, Alan K. Mackworth
8. „The Master Algorithm: How the Quest for the Ultimate Learning Machine Will Remake Our World” – Pedro Domingos
9. „AI: A Very Short Introduction” – Margaret A. Boden
10. „The Hundred-Page Machine Learning Book” – Andriy Burkov

Te publikacje oferują różnorodne perspektywy na temat sztucznej inteligencji, obejmując teorię, praktykę, etykę i przyszłość tej dziedziny.

Czytam również dobre polskie pozycje, na przykład:

„Biblia ChatGPT Wykorzystaj Potęgę Sztucznej Inteligencji”- Kondrad Mach

„AI w strategii. Rewolucja sztucznej inteligencji w zarządzaniu„ – Przegalińska Aleksandra, Dariusz Jemielniak